Rok 2020 dla naszego Zgromadzenia jaśnieje Jubileuszem 700.lecia istnienia Klasztoru Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu. Zbliżający się jubileusz przyjmujemy jako dar Boga w Trójcy Jedynego. Każdy wszak jubileusz jest przygotowywany w dziejach Kościoła przez Opatrzność Bożą. Zgromadzenie nasze pragnie wpisać się w przygotowanie jubileuszowego 2020 roku 9.letnią Nowenną z pragnieniem, by stał się szczególnym czasem łaski, "dniem błogosławionym przez Pana". Jubileusz ten daje nam niezwykłą sposobność, by przypatrzeć się dziejom i zebrać całe nasze dziedzictwo. W pierwszy rok naszej Nowenny wpisuje się Jubileusz 150.lecia poświęcenia Kościoła pw. Świętej Trójcy w Lubaniu- fundacji naszych Czcigodnych Poprzedniczek. Na Uroczystość Jubileuszu 150.lecia Poświęcenia Kościoła w dniach 22-26 maja br. wydałyśmy opracowanie historyczne dotyczące życia i działalności Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty na ziemi dolnośląskiej. Pozycja o tytule "Z dziejów klasztoru Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu 1320-2010" autorstwa krakowskiego historyka Piotra Stefaniaka, któremu powierzyłyśmy opracowanie naszych dziejów, jest również ciekawym rysem historycznym miasta Lubania, stanowiącego tło przestrzenne dla historii Sióstr Magdalenek i ich roli w życiu kościoła lokalnego.

Monografia ujmuje jako fenomen w skali dziejów całego Kościoła nieprzerwane istnienie klasztoru w Lubaniu, który wpisuje się w historię fundacji, mających być zadośćuczynieniem za łamanie praw Bożych w czasie bratobójczych walk w rodzinie Piastów w XIII wieku. Klasztoru z 1320 roku, fundacji księcia świdnicko-jaworskiego Henryka syna Bolka I Surowego i Beatrycze Askańskiej jako filii klasztoru w Nowogrodźcu nad Kwisą ufundowanego wcześniej przez Świętą Jadwigę Śląską i jej męża Henryka Brodatego, nie unicestwiły dekrety sekularyzacyjne z 1810 roku ani kasacja Kulturkampfu. Siostry Magdalenki cieszyły się prawem patronatu kościoła parafialnego oraz przywilejem prezentowania kandydata na stanowisko proboszcza oraz posiadały ograniczone prawa sądownictwa. Johan Heyne w swoich dziejach diecezji wrocławskiej wydanych w latach 1860-1868 nie pominął Sióstr Magdalenek. Scharakteryzował ogólne warunki polityczno-religijne, zagrożenie moralne i związane z tym próby zwalczania zła przez ten zakon żeński. Uznał, że ?z chwilą kiedy problem niemoralności przestał zagrażać, Siostry Magdalenki zajmowały się wychowaniem i nauczaniem dziewcząt oraz pielęgnowaniem chorych?. Tak więc przed dekretem sekularyzacyjnym, Magdalenki uratowały się otwierając szpital, prowadząc przytułek dla bezdomnych i biednych kobiet niezależnie od wieku i wyznania. Ponadto prowadziły szkołę elementarną posiadającą uprawnienia publiczne. Konsekwentnie stale zajmowały się ratowaniem upadłych kobiet, tak pod względem duchowym jak i materialnym.

W okresie powojennym kilkuosobową wspólnotę Sióstr Magdalenek pragnącą kontynuować charyzmat i dziedzictwo Zakonu wsparł najpierw Metropolita Wrocławski dekretem z dnia 31 lipca 1952 r., uznającym ?Magdalenki w Lubaniu jako samoistny klasztor wyjęty?. Potem Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński dekretem z dnia 24 stycznia 1957 roku, na mocy szczególniejszych uprawnień nadanych przez Stolicę Apostolską, potwierdził tę samoistność mianując S. Paulę Andrzejewską Przeoryszą Klasztoru. Z upływem więc lat możemy mówić o fenomenie odrodzenia Sióstr Magdalenek w Lubaniu. Trwa on po dzień dzisiejszy jako realizacja założeń Soboru Watykańskiego II, który widział potrzebę przystosowania wspólnot zakonnych do zmienionych warunków życia, przy jednoczesnym powracaniu do źródeł życia chrześcijańskiego i ducha danego instytutu. Pragnę podkreślić, że jest to pierwsze opracowanie poświęcone dziejom Klasztoru Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu, w które zaangażowane zostało Zgromadzenie. Wszystko to poszerzone jest o bogaty materiał fotograficzny, który przedstawiony jest w formie albumowej. Zapraszam do zapoznania się z tą bardo interesującą książką, która jest do nabycia również u nas.

s. M. Wiesława Kopij

Przełożona Generalna