Miłość to moc; kto prawdziwie miłuje, znosić może wszystko dla tego, co miłuje.
Właściwe życie w Zgromadzeniu rozpoczyna się przyjęciem do nowicjatu, który zmierza ku temu, żeby nowicjuszki dokładniej rozpoznały Boże powołanie właściwe naszemu Zgromadzeniu oraz by doświadczyły sposobu życia Zgromadzenia, uformowały umysł i serce zgodnie z jego duchem.
Okres nowicjatu, który trwa dwa lata, to czas rozwoju cnót ludzkich i chrześcijańskich, wdrażania w kontemplowanie tajemnicy zbawienia, czytania Pisma Świętego i przygotowania do sprawowania kultu Bożego sprawowanego w czasie świętej liturgii. Nowicjuszki zgłębiają Regułę św. Augustyna, nasze Konstytucje, Dyrektorium oraz inne przepisy Zgromadzenia dotyczące zobowiązań apostolskich. Zapoznają się z historią Instytutu, jego życiem, charyzmatem, duchem, celem i karnością. Uczą się także miłości do Kościoła, by lepiej rozumieć Jego misterium i sakramenty oraz miejsce życia konsekrowanego w życiu Ludu Bożego. Nowicjuszki uczą się gotowości do zadośćuczynienia za grzechy świata Sercu Jezusa, by ukształtować własne serce na Jego podobieństwo.
